Home > Kennisbank​​​​

Signalering van Duponchelia fovealis kan lastig zijn omdat de plaag zich veelal op plantdelen dicht bij de grond bevindt. De rupsen leven bijvoorbeeld in de rozen- en paprikateelt voornamelijk in de strooisel laag. Bevinden de rupsen zich wel hoger in de plant, dan is dit in de meer beschutte delen.

De mot heeft grijsbruine/zwarte voorvleugels met daarop een witte kronkelende lijn, lichtbruine achtervleugels en kop en borst zijn grijsbruin. Opvallend aan de Duponchelia mot is dat het achterlijf gebogen als een angel omhoog staat. Een vrouwtje legt haar eitjes in kleine groepjes op de onderkant van bladeren of in strooisel van dood organisch materiaal onder de plant. In haar volwassen leven kan het vrouwtje 200-300 eitjes leggen. Tijdens de ontwikkeling van het eistadium verkleurt het eitje van wit naar roze/rood.

Na zo’n acht dagen komen de rupsen uit de eitjes. Ze worden zo’n 30mm lang, hebben een glanzende zwarte kop en een lichtbruin-achtig lijf met daarop veel donkere stipjes. De uitgekomen rupsen voeden zich met plantmateriaal en laten hierbij veel uitwerpselen achter (vooral negatief in de sierteelt). Na zo’n vier weken begint de rups, veelal op laaghangende bladeren, een cocon te spinnen om in te verpoppen. Dit is veelal op laaghangende bladeren vanwege de voorkeur voor een hoger vochtgehalte tijdens de verpopping. Kenmerkend voor Duponchelia is dat de cocon vaak ook strooisel/ander organisch materiaal bevat. Hierdoor is de pop erg lastig zichtbaar in het gewas.

Na een ruime week komt de pop uit. De mot kan erg snel weer nieuwe eitjes afzetten en leeft in dit stadium nog zo’n 10 dagen. Er wordt geschat dat Duponchelia jaarlijks zo’n 8 á 9 generaties kan doorgaan in de Nederlandse kassen.
 
Om Duponchelia vroegtijdig te signaleren, kun je gebruik maken van deltavallen met feromonen. 

De schade van de rupsen is zichtbaar veelal in de lager gelegen delen van de plant bij de stam en op de bladeren. De rupsen kunnen de hoofdstengel binnendringen en zich zo door de plant bewegen. Deze aantastingen kunnen uiteindelijk leiden tot plantsterfte. Hiernaast is de schade vooral dichterbij de grond gunstig voor het binnendringen van bodemschimmels zoals botyritis. Voornamelijk tijdens warmere periodes kan Duponchelia snel een plaagorganisme worden in de glastuinbouw.

Biologische bestrijding van de rupsen en motten is erg lastig omdat de rupsen erg verstopt leven. Regelmatig bestrijden met Bacillus thuringiensis bij gebruik van veel water levert vaak goede resultaten op. CoStar, Turex en Lepinox zijn voorbeelden van producten op basis van Bacillus thuringiensis. 

We hebben ook goede ervaringen met de inzet van Trichogramma in diverse teelten. Vanaf signalering van de eerste mot direct starten met inzet van Trichogramma. Deze sluipwesp parasiteert de eitjes van de motten. Wekelijks inzetten totdat de motten weer zijn verdwenen.  

Daarnaast kan er worden aangegoten met het parasitaire aaltje Steinernema carpocapsae. Dit aaltje kan de rups infecteren en afdoden. 

Ook de bodemroofmijten Hypoaspis miles en Macrocheles robustulus kunnen preventief worden ingezet. Deze mijten eten de eitjes en larven van de motten.

Voor een overzicht van alle toegelaten producten voor jouw teelt kun je gebruik maken van de Adviesgenerator. Tevens raden wij aan om de grond, waar de rupsen zich veelal bevinden, extra goed te stomen bij de teeltwisseling.

Staat je antwoord er niet bij? Vul het contactformulier in en Kees Kouwenhoven neemt contact met je op. Op werkdagen zelfs binnen 24 uur.