Home > Kennisbank​​​​

Hoe kun je gewone rozenluis bestrijden?

De gewone rozenluis Macrosiphum rosae is een bladluissoort die, zoals de naam al doet vermoeden, voorkomt in de teelt van verschillende soorten rozen. De luis veroorzaakt op meerdere manieren schade in het gewas. In dit artikel gaan onze specialisten verder in op het schadebeeld, het signaleren en het bestrijden van gewone rozenluis.
Gewone rozenluis
Kees Kouwenhoven
Productspecialist Gewasbescherming | 8 november 2022 | 2 min. lezen

Gewone rozenluis signaleren

Een volwassen gewone rozenluis is 1,7 tot 3,6 mm groot en heeft een ovale vorm. Ze komen in twee kleuren voor: groen en roze. Wel hebben beide varianten een zwarte kop en zwarte poten. Verder heeft de gewone rozenluis lange, zwarte voelsprieten die naar achteren staan. Op hun achterlijf hebben ze twee korte zwarte haren. Dit insect komt zowel gevleugeld als ongevleugeld voor. De gevleugelde variant verspreidt zich eenvoudig door de kas. 

De vrouwelijke gewone rozenluis plant zich in de kas ongeslachtelijk voort, waarbij geen bevruchting plaatsvindt. Ze baart dan levende vrouwtjes, die zich op hun beurt ook weer ongeslachtelijk voortplanten wanneer zij het volwassen stadium bereiken. Op deze manier kan de plaag in hoog tempo uitbreiden. Je herkent de aanwezigheid van de gewone rozenluis aan de witte vervellingshuidjes die ze achterlaten op het blad na het vervellen, maar ook aan de bladluiskolonies die soms hele scheuten bedekken.

Schadebeeld gewone rozenluis

De gewone rozenluis voedt zich met plantsappen. Deze onttrekt hij aan de jonge plantdelen. Het schadebeeld wat hierdoor ontstaat, is groeiremming van knoppen en nieuwe scheuten. Ook zijn bladeren en bloemen vaak misvormd. 

Bij het opzuigen van de plantsappen krijgt de gewone rozenluis verder een te grote hoeveelheid suikers binnen, welke hij vervolgens weer afscheidt als honingdauw. Dit veroorzaakt cosmetische schade aan de plant, maar zorgt er ook voor dat er minder fotosynthese plaats kan vinden. Ook is honingdauw een voedingsbodem voor verschillende soorten schimmels, waaronder roetdauwschimmel.

Gewone rozenluis bestrijden

Bladluis bestrijden gebeurt steeds vaker met natuurlijke vijanden, omdat de resistentie tegen toegestane insecticiden toeneemt. Biologisch bestrijden van de gewone rozenluis kan met behulp van verschillende natuurlijke vijanden, waaronder sluipwespen. Een vrouwelijke sluipwesp injecteert met haar legboor een eitje in zowel de volwassen bladluizen als in de nimfen. Zodra het eitje uitkomt, begint de larve van de sluipwesp de gewone rozenluis van binnenuit leeg te eten, totdat deze vervormt tot een mummie.

Voor een overzicht van alle toegelaten middelen voor jouw teelt, kun je gebruik maken van de Adviesgenerator.
Contactformulier
Staat je antwoord er niet bij? Vul het contactformulier in en Kees Kouwenhoven neemt contact met je op. Op werkdagen zelfs binnen 24 uur. 

Hoe kun je gewone rozenluis bestrijden?

De gewone rozenluis Macrosiphum rosae is een bladluissoort die, zoals de naam al doet vermoeden, voorkomt in de teelt van verschillende soorten rozen. De luis veroorzaakt op meerdere manieren schade in het gewas. In dit artikel gaan onze specialisten verder in op het schadebeeld, het signaleren en het bestrijden van gewone rozenluis.
Zoek in de Kennisbank
Vind antwoord op je vraag in onze kennisbank. 600+ artikelen, geschreven door onze specialisten.
Kees Kouwenhoven
Kees Kouwenhoven
Productspecialist Gewasbescherming | 8 november 2022 | 2 min. lezen
Deel dit artikel
Gewone rozenluis

Gewone rozenluis signaleren

Een volwassen gewone rozenluis is 1,7 tot 3,6 mm groot en heeft een ovale vorm. Ze komen in twee kleuren voor: groen en roze. Wel hebben beide varianten een zwarte kop en zwarte poten. Verder heeft de gewone rozenluis lange, zwarte voelsprieten die naar achteren staan. Op hun achterlijf hebben ze twee korte zwarte haren. Dit insect komt zowel gevleugeld als ongevleugeld voor. De gevleugelde variant verspreidt zich eenvoudig door de kas. 

De vrouwelijke gewone rozenluis plant zich in de kas ongeslachtelijk voort, waarbij geen bevruchting plaatsvindt. Ze baart dan levende vrouwtjes, die zich op hun beurt ook weer ongeslachtelijk voortplanten wanneer zij het volwassen stadium bereiken. Op deze manier kan de plaag in hoog tempo uitbreiden. Je herkent de aanwezigheid van de gewone rozenluis aan de witte vervellingshuidjes die ze achterlaten op het blad na het vervellen, maar ook aan de bladluiskolonies die soms hele scheuten bedekken.

Schadebeeld gewone rozenluis

De gewone rozenluis voedt zich met plantsappen. Deze onttrekt hij aan de jonge plantdelen. Het schadebeeld wat hierdoor ontstaat, is groeiremming van knoppen en nieuwe scheuten. Ook zijn bladeren en bloemen vaak misvormd. 

Bij het opzuigen van de plantsappen krijgt de gewone rozenluis verder een te grote hoeveelheid suikers binnen, welke hij vervolgens weer afscheidt als honingdauw. Dit veroorzaakt cosmetische schade aan de plant, maar zorgt er ook voor dat er minder fotosynthese plaats kan vinden. Ook is honingdauw een voedingsbodem voor verschillende soorten schimmels, waaronder roetdauwschimmel.

Gewone rozenluis bestrijden

Bladluis bestrijden gebeurt steeds vaker met natuurlijke vijanden, omdat de resistentie tegen toegestane insecticiden toeneemt. Biologisch bestrijden van de gewone rozenluis kan met behulp van verschillende natuurlijke vijanden, waaronder sluipwespen. Een vrouwelijke sluipwesp injecteert met haar legboor een eitje in zowel de volwassen bladluizen als in de nimfen. Zodra het eitje uitkomt, begint de larve van de sluipwesp de gewone rozenluis van binnenuit leeg te eten, totdat deze vervormt tot een mummie.

Voor een overzicht van alle toegelaten middelen voor jouw teelt, kun je gebruik maken van de Adviesgenerator.
Contactformulier
Staat je antwoord er niet bij? Vul het contactformulier in en Kees Kouwenhoven neemt contact met je op. Op werkdagen zelfs binnen 24 uur. 
Kees Kouwenhoven
Ook interessant voor jou
Gele rozenluis
De gele rozenluis (Rhodobium porosum) is afkomstig uit Noord-amerika en is overwegend geelgroen tot groen. Het is een bekende bladluissoort net als de aardappeltopluis en boterbloemluis.
Tips voor het signaleren en wegvangen van plagen
Hoe eerder een plaag gesignaleerd wordt, hoe eerder je kan starten met het bestrijden van de plaag. Voor het signaleren en wegvangen van plagen bestaan verschillende signaleringsproducten.
Hoe kun je bladluis bestrijden?
Bladluis komt het hele jaar voor en veroorzaakt grote problemen in de tuinbouw.