Biologisch bestrijden van de taxuskever kun je doen middels de inzet van nematoden. De aaltjes Nemasys L en Nemasys H worden als natuurlijke vijanden ingezet tegen taxuskever. Deze aaltjes dringen bij de larven naar binnen, waarna deze sterven doordat de aaltjes een bacterie bij zich dragen. De dode larven verslijmen en dienen als voedselbron en hierin vermenigvuldigen de aaltjes zich. Door het milieu waarin ze leven worden de jonge aaltjes ook geïnfecteerd met de bacterie en in het derde juveniele stadium komen zij vrij en kunnen ze andere gastheren infecteren. 

In buitenteelten heeft de taxuskever een levenscyclus van één jaar. Ze overwinteren als larve en verpoppen (dit stadium wordt ook wel mobium genoemd) in de lente. Het bestrijden van de larven zal dan ook vanaf oktober tot eind maart plaats moeten vinden. Bij zware aantasting verdient een behandeling in het najaar en een tweede vroeg in het voorjaar de voorkeur. Bij bodemtemperaturen vijf °C kan Nemasys L worden toegepast. Nemasys H kan toegepast worden bij bodemtemperaturen >12-30 °C.

In binnenteelten, bij het ontbreken van een koude periode, heeft de taxuskever verschillende generaties per jaar. Het gehele jaar zullen ze bestreden moeten worden. 

Bij grondgebonden teelten is grondstomen ook een maatregel voor het bestrijden van taxuskeverlarven.